Kinderen en scheiden

“Wanneer, hoe en wat vertellen we de kinderen?” en “Wat doet een scheiding met mijn kinderen?”, of “Zijn ze al oud genoeg om aan ze te vragen wat ze zelf willen?”. Dit zijn zomaar een paar vragen die voorbij kunnen komen en waar veel ouders mee kunnen worstelen.

Van partners naar ouders

Als partners ga je uit elkaar maar je blijft ouder van je kinderen. De kinderen verdienen ook twee ouders! Daar zul je dus goede afspraken over moeten maken. Deze afspraken zorgen ervoor dat je kinderen opgroeien met zo min mogelijk negatieve effecten van de scheiding. Allereerst zijn de afspraken over de zorg, omgang en de kosten van de kinderen heel erg belangrijk voor de rust en continuïteit. Deze worden vastgelegd in een ouderschapsplan. Ik begeleid jullie bij dit proces en beantwoord jullie vragen of ik verwijs jullie door naar een specialist indien nodig. Indien gewenst zal ik ook een gesprek met de kinderen hebben.

Hét gesprek

Hoe en wanneer vertellen jullie de kinderen dat jullie gaan scheiden. Je ziet al dat ik spreek over jullie. Hiermee geef ik al aan dat het heel belangrijk is, indien mogelijk uiteraard, om samen aan de kinderen te vertellen dat jullie gaan scheiden. Voor de kinderen is het fijn en noodzakelijk dat zij dit nieuws van jullie horen en niet van een buitenstaander, bijvoorbeeld (een ouder van) een vriendje of vriendinnetje of de meester of juf). Het is dus goed om ze in een zo vroeg mogelijk stadium te informeren. Het geeft niet als je nog niet alle antwoorden hebt. Het is wel verstandig om de ouders van vriendjes en vriendinnetjes en de school van tevoren te informeren zodat ze het snappen als jullie kind iets vertelt of verdrietig is. Daarnaast is het goed om samen te overleggen wat jullie gaan vertellen.

Samen verder als ouders

Het is niet de bedoeling om een schuldige aan te wijzen of om in geuren en kleuren uit de doeken te doen wie een affaire heeft (gehad) of waarom jullie uit elkaar gaan. Wél is het goed om aan te geven dat dit niet de schuld van de kinderen is. Jullie blijven nog net zoveel van hen houden maar alleen niet meer van elkaar. Oefen dit van tevoren samen zodat jullie van elkaar weten wat je gaat zeggen. Ook helpt het om de emoties enigszins onder controle te houden als je het al een paar keer verteld hebt. Emoties laten zien is niet erg, maar je moet wel je verhaal kunnen blijven vertellen en er kunnen zijn voor de kinderen om hun vragen te beantwoorden en hun te troosten.

  • Zoek een rustig moment in de week uit
  • Vertel het het liefst einde van de ochtend, begin van de middag
  • Niet op hun slaapkamer, dit is voor hun een veilige haven waar niets ergs gebeurt
  • Na het vertellen beschikbaar blijven voor vragen en troost
    Ieder kind reageert anders, wees niet verbaasd als ze doorgaan met spelen en pas veel later met vragen en emoties komen
  • Vanaf de leeftijd van 12 jaar mogen kinderen bij de rechter aangeven bij wie zij willen wonen en hoe zij het liefst de omgang geregeld zien.
  • Dit betekent niet dat zij mogen kiezen want uiteindelijk bepalen de ouders en eventueel de rechter als de ouders er niet uitkomen.

Hulp

Indien nodig zijn er verschillende mensen die je als ouder kunnen begeleiden maar ook specialisten die je kind(eren) kunnen helpen bij het verwerken en het vormgeven van een nieuw toekomstbeeld. Denk dan bijvoorbeeld aan:

Omgangsregeling of co-ouderschap

Afhankelijk van jullie situatie en (on)mogelijkheden qua werk en wonen kunnen jullie kiezen voor een omgangsregeling of voor co-ouderschap. De eerste vraag is eigenlijk, hoe hebben jullie de zorg voor de kinderen nu geregeld. Is het zo dat jullie beide evenveel werken en evenveel zorgen of hebben jullie een andere verdeling gemaakt. Er is geen goed of fout, het gaat om wat het beste bij jullie en jullie kinderen past.

Co-ouderschap

Co-ouderschap betekent overigens niet per se dat de periode dat de kinderen bij beide ouders zijn, exact gelijk is. Het gaat om de zorgverdeling. Ben je wel iedere week een vast aantal dagen beschikbaar? Of juist om de week een hele week dan is co-ouderschap wellicht iets voor jullie. Waar het om gaat is dat jullie beide evenveel bij de levens van jullie kinderen betrokken zijn. Samen de besluiten kunnen nemen die van belang zijn voor de opvoeding, gezondheid en het vermogen van de kinderen. Het belangrijkste bij co-ouderschap is dat ouders goed kunnen (blijven) communiceren. De ideeën over de opvoeding moeten ook wel (ongeveer) op één lijn liggen. Ook zul je bij elkaar in de buurt moeten blijven wonen zodat de kinderen vanuit beide huizen naar dezelfde school kunnen blijven gaan en kunnen afspreken met vriendjes/vriendinnetjes.

Omgangsregeling

Een omgangsregeling betekent dat één ouder de hoofdverzorger is. Hier wonen de kinderen en met de andere ouder is er een omgangsregeling. Je kunt dan de regeling zo ruim en zo krap maken als voor jullie situatie haalbaar en wenselijk is. Hierbij heeft overigens de hoofdverzorger wel een informatieplicht naar de andere ouder om die op de hoogte te houden wat er speelt in het leven van de kinderen. Zeker als jullie samen het gezag voeren over de kinderen dan worden belangrijke besluiten nog steeds samen genomen.