

Een echt goede Nederlandse vertaling voor mediation is er niet. Bemiddelen komt er nog het dichtst in de buurt. Mijn rol als mediator is het begeleiden van het proces waarbij twee partijen samen een oplossing gaan zoeken voor hun geschil.
Dit staat allemaal beschreven in de mediationovereenkomst. Deze wordt door de partijen en door mij, voorafgaand aan de mediation en na afloop van het intakegesprek, ondertekend. Daarna kan de mediation van start gaan.
Allereerst wordt door beide partijen aan elkaar verteld waarom ze aan tafel zitten. Dit klinkt als een open deur maar vaak is het toch een verassing voor partijen hoe de ander het conflict verwoordt. Door hierover te praten en de emoties te uitten ontstaat er vaak begrip en erkenning. Dit is iets anders dan een schuldbekentenis. Uiteindelijk kom je dan achter de belangen van de partijen en is het moment van zoeken naar oplossingen aangebroken. Zoals hierboven aangegeven zorgt de vertrouwelijkheid en de vrijblijvendheid ervoor dat alle opties op tafel kunnen komen te liggen en dat alle mogelijke oplossingen de revue kunnen passeren.
Pas als er door beide partijen overeenstemming is bereikt, kan er een zogenaamde vaststellingsovereenkomst ondertekend worden. Dit kan in een uitgebreid document als het gaat om bijvoorbeeld een scheiding met alle afspraken ten aanzien van kinderen, inkomen, huis en vermogen en pensioen. Dit is het echtscheidingsconvenant. In andere gevallen kan het ook een opsomming van de gekozen oplossingen zijn met daaronder de handtekening van partijen. De mediator zet geen handtekening onder de vaststellingsovereenkomst omdat het een stuk is van en tussen de beide partijen zelf.